Esta iniciativa nace coa intención de abordar a sustentabilidade e as condicións laborais das persoas que traballan na xestión cultural. Un tema transversal e moi presente cando nos reunimos en foros e espazos profesionais. O consenso xeral apunta a unha preocupante situación de precariedade e vulnerabilidade que afecta a unha boa parte de nós, tamén ás compañeiras e compañeiros do resto de disciplinas e oficios que fan posible a actividade cultural profesional.
Non é algo que afecte exclusivamente ao noso sector, pero si que reunimos importantes factores de risco como a elevada atomización (traballadoras autónomas ou entidades públicas e privadas con equipos moi reducidos, cando non unipersoais), alta intermitencia laboral, moito autoemprego e escasa oferta estable por conta allea (especialmente no ámbito privado) e déficit de recursos materiais e humanos nas institucións públicas. Todo isto provoca que as dificultades do día a día deban afrontarse habitualmente en solitario, sumando así outros factores de risco que ademais fan disminuír a produtividade: unha excesiva carga multitarefa (tanto nas que poidamos estar especializadas como noutras nas que non, pero non se conseguen externalizar), ter que compaxinar varios traballos ou proxectos simultáneos no sector privado para acadar uns ingresos mínimos e en xeral, unha crónica falta de tempo. O cal afecta á calidade do traballo que se pode desenvolver, pero que tamén ten repercusións no plano persoal. Desde as dificultades de conciliación ata os problemas de saúde, especialmente a mental.
Se imos un pouco máis aló, atopamos no sector unha necesidade de reunir un maior coñecemento económico, financeiro e legal. Isto convive especialmente mal coa particular predisposición sectorial a sacar adiante proxectos aínda que non sempre teñan unha viabilidade clara, tamén para atopar quen preste servizos por debaixo dunhas condicións dignas. Vemos ademais como medra gradualmente a complexidade do noso labor, da lexislación aplicable e dos procesos burocráticos no ámbito da cultura, ademais da aparición continua de novos retos, como a transformación dixital, a inclusión ou a sustentabilidade.
Ante a dificultade de ampliar equipos ou contar con asesoramento externo especializado, todas elas son novas frontes que na maioría dos casos son asumidas como responsabilidades de mellora individual. Para o que é preciso máis tempo. Un tempo que non temos. O que impide artellar solucións, tamén a través da organización colectiva, para que as profesionais da xestión cultural que sostemos o sistema cultural, público e privado, poidamos contar cos recursos e o tempo para acadar o noso principal propósito: garantir os dereitos culturais da cidadanía.